تصور کنید که ناخنهای شما به راحتی میشکنند و ترک میخورند. شاید این مشکل ظاهراً جزئی به نظر برسد، اما میتواند نشاندهنده کمبودهای ویتامینی باشد که سلامت بدن شما را تهدید میکنند. جالب است بدانید که ناخنهای شما میتوانند در واقع نمایانگر وضعیت سلامت داخلی بدن باشند. در این مقاله، به بررسی کمبود ویتامینهایی میپردازیم که میتوانند باعث ترک خوردن و شکنندگی ناخنها شوند.
کمبود ویتامینها و مواد معدنی و تأثیر آن بر ناخنها
تصور کنید که ناخنهای شما به راحتی میشکنند و ترک میخورند. شاید این مشکل ظاهراً جزئی به نظر برسد، اما میتواند نشاندهنده کمبودهای ویتامینی باشد که سلامت بدن شما را تهدید میکنند. جالب است بدانید که ناخنهای شما میتوانند در واقع نمایانگر وضعیت سلامت داخلی بدن باشند. در این مقاله، به بررسی کمبود ویتامینهایی میپردازیم که میتوانند باعث ترک خوردن و شکنندگی ناخنها شوند.
کمبود ویتامینها و مواد معدنی و تأثیر آن بر ناخنها:
ناخنهای شکننده و ترکخورده میتوانند نشانههایی از کمبود ویتامینها یا مواد معدنی خاص باشند. این مشکلات معمولاً به صورت تغییر در شکل، رنگ یا ساختار ناخنها ظاهر میشوند. همچنین، توجه به زمان مناسب برای مراقبت از ناخنها اهمیت دارد. برای مثال، چرا نباید شب ناخنهایمان را بگیریم؟ چون در شب خونرسانی به انگشتان و ناخنها کاهش مییابد و این امر میتواند فرآیند ترمیم ناخنها را به تأخیر بیندازد. برای مثال، ناخنهایی که به راحتی میشکنند، ترک میخورند یا به طور غیرطبیعی ضعیف میشوند، ممکن است در نتیجه کمبود یکی از ویتامینها یا مواد معدنی در بدن شما باشد. حالا بیایید بررسی کنیم که کدام ویتامینها و مواد معدنی ممکن است در این امر دخیل باشند.
1. کمبود آهن و تأثیر آن بر ناخنها:

آهن یکی از ضروریترین مواد معدنی برای سلامت بدن است و نقش عمدهای در حمل اکسیژن به سلولها دارد. کمبود آهن میتواند باعث بروز مشکلات مختلفی شود، یکی از شایعترین آنها ناخنهای رنگ پریده و شکننده است. وقتی بدن آهن کافی ندارد، ناخنها به تدریج ضعیف و شکننده میشوند و به راحتی دچار ترک و شکستگی میشوند. در موارد شدیدتر، ممکن است ناخنها شکل قاشقی پیدا کنند (که به آن کوئینکهای ناخن گفته میشود).
کمبود آهن به طور مستقیم باعث کاهش سطح هموگلوبین در خون میشود، که باعث میشود میزان اکسیژن رسانی به بافتهای بدن به خصوص ناخنها کاهش یابد. منابع غنی از آهن شامل گوشت قرمز، مرغ، ماهی، عدس، اسفناج و لوبیا هستند.
2. کمبود بیوتین (ویتامین B7) و تأثیر آن بر ناخنها:
بیوتین، که به آن ویتامین B7 نیز گفته میشود، یکی از ویتامینهای گروه B است که برای رشد و سلامت ناخنها ضروری است. کمبود بیوتین میتواند باعث شکنندگی ناخنها، ترک خوردن آنها و حتی رشد ضعیف ناخنها شود. افراد مبتلا به کمبود بیوتین ممکن است مشاهده کنند که ناخنهایشان به راحتی شکسته یا ترک میخورند، یا حتی ممکن است به راحتی از ریشه جدا شوند.
بیوتین به تولید کراتین (پروتئینی که ناخنها از آن ساخته شدهاند) کمک میکند و بنابراین نقش مهمی در تقویت ناخنها ایفا میکند. منابع غذایی حاوی بیوتین شامل تخممرغ، ماهی، سبزیجات برگدار و آووکادو هستند. همچنین مصرف مکملهای بیوتین در افرادی که کمبود آن دارند، میتواند به تقویت ناخنها کمک کند.
3. کمبود کلسیم و تأثیر آن بر ناخنها:
کلسیم، به عنوان یک ماده معدنی مهم در سلامت استخوانها شناخته میشود، اما تأثیر زیادی بر ناخنها نیز دارد. کمبود کلسیم میتواند باعث شکنندگی ناخنها و آسیب دیدن آنها شود. ناخنهایی که به راحتی میشکنند یا ترک میخورند، ممکن است نشانهای از کمبود کلسیم در بدن باشند. کلسیم نه تنها برای استخوانها، بلکه برای تقویت ناخنها نیز ضروری است.
اگر کلسیم کافی در بدن وجود نداشته باشد، بدن برای جبران این کمبود ممکن است از ذخایر کلسیم در استخوانها استفاده کند، که این میتواند بر قدرت ناخنها تأثیر بگذارد. منابع غذایی حاوی کلسیم شامل لبنیات، سبزیجات سبز، بادام، توفو و ماهیهای کنسروی (مانند ماهی تن) هستند.
4. کمبود زینک (روی) و تأثیر آن بر ناخنها:
زینک یا روی یکی از مواد معدنی مهم برای رشد و ترمیم سلولها است. این ماده معدنی همچنین در تولید کلاژن و کراتین که برای رشد ناخنها ضروری هستند، نقش دارد. کمبود زینک میتواند باعث بروز مشکلاتی در ناخنها شود، از جمله ایجاد خطوط سفید افقی روی ناخنها، که به آن لئوکنیکیا گفته میشود. این خطوط معمولاً زمانی که در چندین ناخن ظاهر میشوند، نشانهای از کمبود زینک در بدن هستند.
زینک همچنین به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک میکند و به ترمیم آسیبهای ناشی از ناخنهای ضعیف کمک میکند. منابع غذایی غنی از زینک شامل گوشت قرمز، مرغ، صدف، آجیل و حبوبات هستند.
5. کمبود ویتامین C و تأثیر آن بر ناخنها:
ویتامین C یکی از ویتامینهای حیاتی برای سلامت ناخنها است. این ویتامین در تولید کلاژن و ترمیم بافتها نقش اساسی دارد. کمبود ویتامین C میتواند باعث شکنندگی ناخنها و کاهش توانایی بدن در ترمیم آسیبهای ناشی از شکستگی ناخنها شود. ویتامین C همچنین به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک میکند.
افرادی که دچار کمبود ویتامین C هستند، ممکن است علاوه بر مشکلات ناخن، دچار مشکلاتی در لثهها و پوست خود نیز شوند. منابع غذایی غنی از ویتامین C شامل مرکبات، فلفل دلمهای، توتفرنگی، کیوی و سبزیجات برگدار هستند.
6. کمبود ویتامین B12 و تأثیر آن بر ناخنها

ویتامین B12 یکی از ویتامینهای ضروری برای رشد و سلامت سلولهای بدن است، از جمله سلولهای ناخن. کمبود ویتامین B12 میتواند به تغییر رنگ ناخنها و حتی تیره شدن آنها منجر شود. افرادی که دچار کمبود ویتامین B12 هستند، ممکن است همچنین علائمی مانند خستگی مزمن، بیحالی و مشکلات عصبی را تجربه کنند.
منابع غذایی حاوی ویتامین B12 شامل گوشت قرمز، ماهی، تخممرغ، لبنیات و غذاهای غنیشده با این ویتامین هستند.
تأثیر افزایش سن بر سلامت ناخنها

با افزایش سن، تولید کراتین (پروتئین ساختاری ناخنها) کاهش مییابد و این موضوع میتواند عامل اصلی شکنندگی و ترک خوردن ناخنها باشد. این مسئله اغلب در افراد مسنتر مشاهده میشود و ممکن است بهطور طبیعی باعث ضعیفتر شدن ناخنها شود. علاوه بر این، به دلیل کاهش جریان خون و کاهش توانایی بدن در تولید کراتین، ناخنها ممکن است کدر و شکننده شوند. این تغییرات طبیعی در روند پیری است، ولی با توجه به رژیم غذایی مناسب، استفاده از مکملها و مراقبتهای منظم، میتوان به حفظ سلامت ناخنها کمک کرد.
عوامل محیطی و رفتاری که موجب شکنندگی ناخنها میشوند
به غیر از کمبود ویتامینها و مواد معدنی، برخی عوامل محیطی و رفتاری میتوانند ناخنها را شکننده کنند. برای مثال، تماس زیاد با آب، شویندهها یا لاک پاککنندهها میتواند ناخنها را ضعیف و خشک کند. استفاده مکرر از لاک یا مانیکور میتواند به سطح ناخن آسیب برساند و شکنندگی آن را افزایش دهد. همچنین، عادتهای مانند جویدن ناخنها یا برداشتن پوست اطراف ناخنها نیز میتواند باعث شکنندگی ناخنها شود.
در صورتی که از ناخنهای خود مراقبتهای بهداشتی صحیح داشته باشید و از تماس زیاد با مواد آسیبرسان اجتناب کنید، میتوانید از شکنندگی آنها جلوگیری کنید.
نقش بیماریهای زمینهای در شکنندگی ناخنها
بیماریهایی مانند اختلالات تیروئید (کمکاری یا پرکاری تیروئید) میتوانند باعث شکنندگی ناخنها شوند. مشکلات تیروئید میتوانند بر سطح هورمونها تأثیر بگذارند و باعث کاهش قدرت ناخنها شوند. بنابراین، در صورتی که دچار تغییرات شدید در ناخنها همراه با علائم دیگر مانند خستگی یا نوسانات وزن شدید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر دچار شکنندگی ناخنها همراه با علائم غیرمعمول مانند درد، تغییر رنگ، ضخیم شدن یا جدا شدن ناخن از بستر شدهاید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. این علائم ممکن است نشاندهنده یک مشکل جدیتر در بدن شما باشند که نیاز به بررسی و درمان دارد.
سخن نهایی
اگر شما هم از شکنندگی و ترک خوردن ناخنها رنج میبرید، ممکن است به دلیل کمبود یکی از ویتامینها یا مواد معدنی ضروری برای بدن شما باشد. از آنجا که ناخنها میتوانند نمایانگر سلامت داخلی بدن باشند، بهتر است به مشکلات ناخنها توجه کرده و در صورت لزوم رژیم غذایی خود را با مصرف منابع غنی از ویتامینها و مواد معدنی ضروری تقویت کنید. همچنین، مراقبتهای محیطی، اجتناب از عوامل آسیبرسان و مشاوره با پزشک میتواند به حفظ سلامت ناخنها کمک کند.










