همه ما در طول روز چند تار مو از دست می‌دهیم و معمولاً نگران نمی‌شویم. اما اگر روزی برسد که برس مو پر شود، کف حمام شبیه قالیچه شود یا پیشانی‌مان بلندتر از همیشه به نظر برسد، آن‌وقت است که اضطراب سراغ‌مان می‌آید. آیا این ریزش طبیعی است یا نشانه‌ای از مشکلی عمیق‌تر در بدن ما؟ در این مقاله از دکتر درد، با استناد به منابع معتبر پزشکی و علمی، بررسی می‌کنیم که کدام نوع ریزش مو طبیعی است و چه نوعی باید زنگ خطر را به صدا درآورد.
کدام نوع ریزش مو خطرناک است؟
طبق مطالعات Mayo Clinic و Cleveland Clinic، انسان‌ها به‌طور طبیعی روزانه بین ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو از دست می‌دهند. این روند بخشی از چرخه رشد مو است و در بیشتر موارد نگران‌کننده نیست، مخصوصاً اگر موهای جدید به‌مرور جایگزین شوند.
ریزش مو همیشه نشانه‌ای از یک مشکل خطرناک نیست، اما زمانی که الگو، شدت یا همراهی آن با علائم دیگر بدن تغییر کند، باید آن را جدی گرفت. شناخت تفاوت بین ریزش طبیعی و خطرناک می‌تواند از پیشرفت بیماری‌های پنهان جلوگیری کند و راه را برای درمان مؤثر هموار سازد. اگر نسبت به ریزش موی خود تردید دارید، بهترین کار مراجعه به پزشک متخصص پوست و مو می باشد تا با بررسی دقیق، علت آن مشخص شود.
اما کدام نوع ریزش مو خطرناک است؟ نشانه هایی که نباید نادیده بگیرید
ریزش ناگهانی و شدید
اما اگر ریزش مو ناگهانی، تکه‌ای یا شدید باشد، ممکن است نشان‌دهنده اختلال جدی در بدن باشد. منابع پزشکی تأکید می‌کنند که این نوع ریزش می‌تواند ناشی از بیماری‌های خودایمنی، اختلالات هورمونی یا تغذیه‌ای، عفونت‌ها یا حتی استرس مزمن باشد.
آلوپسی آره‌آتا (ریزش موی سکه‌ای)
ریزش مو به صورت ناگهانی و به شکل لکه‌های دایره‌ای روی سر، ابرو یا ریش ممکن است نشانه‌ی آلوپسی آره‌آتا باشد. این بیماری خودایمنی توسط سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌شود که فولیکول‌های مو را مورد حمله قرار می‌دهد. طبق گزارش‌های NIH، این نوع ریزش مو ممکن است بدون درمان مناسب گسترش یابد.
ریزش موی پراکنده و نازک شدن کلی
اگر موها به‌صورت تدریجی اما پیوسته کم‌پشت می‌شوند و حجم کلی آن کاهش پیدا می‌کند، به‌ویژه در زنان، ممکن است پای اختلالاتی نظیر سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS)، کم‌کاری تیروئید یا کم‌خونی در میان باشد. برخی منابع، این نوع ریزش را نشانه‌ای از عدم تعادل درونی بدن می‌دانند.
ریزش ناشی از دارو یا شیمی درمانی
در صورت مصرف داروهای خاص مانند شیمی‌درمانی، داروهای ضدافسردگی، ضد فشار خون یا درمان‌های هورمونی، احتمال ریزش شدید مو وجود دارد. اگرچه این نوع ریزش اغلب با پایان درمان بهبود می‌یابد، اما گاهی نیاز به مداخله تخصصی دارد.
التهاب پوست سر یا زخم
وجود زخم، قرمزی، التهاب یا خارش شدید روی پوست سر به همراه ریزش مو می‌تواند نشانه عفونت قارچی، بیماری‌های التهابی پوستی یا اسکار دائمی باشد. این موارد اگر درمان نشوند، می‌توانند باعث آسیب دائمی به فولیکول‌های مو شوند و باید فوراً توسط متخصص پوست بررسی شوند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
بر اساس توصیه‌های پزشکی، در موارد زیر باید حتماً به پزشک مراجعه کنید:
- ریزش ناگهانی و قابل‌مشاهده مو در مدت کوتاه
- خالی شدن نقاط مشخصی از سر یا ریش
- همراهی ریزش مو با خارش، درد یا التهاب
- سابقه خانوادگی ریزش موی شدید یا بیماری‌های خودایمنی
- احساس خستگی مفرط، تغییرات وزنی، یا علائم دیگر در کنار ریزش مو
